میـــهنــــــم


میـــهنــــــم 
میهنــم ای میهنــــم ٫ ای میهـنـم 
ای فـــدای هستی ات جا ن و تنم
کشـورم ای کشـورم ای کشورم
کشورم ای کشور خوش منـظـرم
ای وطــن ملک خــــداداد منـــی
مدفـــن ا بـــا و اجــــداد مـــــنی
در دفاعت از سر و جان بگزرم
ذره خــــاکت به اعـــــدا کی دهم
عسکرم من عسکرم ٫ من عسکرم
میدهم سر در دفــاعت کشـــورم
بسترم خاک است وبا لینــم زسنگ
هیبتم شیر است و غیرت چون پلنگ
عــزم مـن چـون کـوه باشد استوار
میکــــند دشمن زپیــــکارم فـــرار
فرض من باشد دفاع از خاک خویش
می بــرم ســـردشــمن ناپاک خویش
خون زغــــیرت بر تنم امد بجوش
میشکافم سیـــنه ای میـــهن فروش
 می نمــا یم انـــــزجار از انفـــجار
سخت بیــــزارم زقـــوم ا نتــ-حار
این وطن از عهد با ستان من است
اریـــــا افعـان خراســـان من است
کاخ استعمــــار از من واژ گــون
از کرملـن تا به لنـدن مــوج خون
ای عدو ٫ای خصم٫ توهم بیدار شو
از خصومت با چو من٫ بیـزار شـو
تاخــــــــدا و خلـــق باشـد یــار مــا
نصرت و فتــح است انــدر کا مــا
اردوی مـــا افتـــخار ملـــت است
ما یه ی عـــــز و وقــــار ملت است
اردوی چـون قهرما نم زنـــــده باد
زنده بــاد افغــــــا نستــــا نم زنده باد 

ای انکه



ای انکه فریفته ای پی حسن و جما ل
بی علم نمیتوان رسیدن به کما ل
سر مایه زندگی بود علم و هنر
خوشبختی بغیر علم ٬ خواب است و خیا ل
(مصور)
لیل جمعه ۹/۱۰ //۱۲۹۴

خیـــــــا ل خـــــــام



خیـــــــا ل خـــــــام
هوشدار که اندیشه ی بیجا نکنی 
خود را به گمان غریق سودا نکنی
نا دیده گهر در دل دریا نروی !!
خود را به خیال خام رسوا نکنی
(مصور)

ای شوخبی پروا


ای شوخبی پروا
*****
ای دلبر زیبای من٫ ای خواب وای رویای من٫ای مـونس غمهـای من٫ ای اختر شبهای من
نور دو چشمانم تویی
ای دیده ی بینای من
تا باتـو گشتــم اشــنا٫ ای دلـــربـای خـوشنمـا٫ از دیـگران گشتم جــدا٫جـز تــو نـدارم همنــوا
مهـر درخشاـنم تویی
ای هسـتی دنیـای من
دل برده از من خوی تو ٫ان خصلت نیکوی تو ٫ان چشم و ان ابروی تو٫دل بسته ام با موی تو
امـید و ارما نم تویی!٫
ای همدم و همراه من
روحـم توی جـا نم تویی ٫ پیـدا و پنـها نـم تـویی٫ اینـم تـویی انـم تـویی ٫دارو و درمـا نم تـویی
شمـع شبســتا نـم تـویی ٫
گر بی تو ما نم وای من
ای نام خوبت دلنـشین ٫ ای( یا ٫واو٫ ری ٫ وشین) بر حا ل زار ما ببیـن ٫هستم پریشان و غمین
امـید و ارمـا نم تـویی
ای ساغـر و مینای من
ای یار خوب و مهربان !٫ با ما چرایـی سرگـران؟ اه ای طبیب مهربان!گشتم (مصور) نا توان
دارو و درما نـم تویـی
ای شوخ بی پروای من
*****

ترا یاد میکنم



ترا یاد میکنم
ای عشق جاودانه ٬ ترا یاد می کنم 
با نغمه ی شبانه ٬ ترا یاد می کنم
ای نو بهار حسن به طرف چمن بیا
با نغمه و ترانه ٬ ترا یاد می کنم
الهام بخش و مایه اشعار من تویی!
هردم بدین بهانه ٬ ترا یاد می کنم
ای مایه نشاط و سرود و سرور من
بازا که صادقانه ٬ ترا یاد می کنم
در هر طرف که می نگرم نقش روی توست
یعنی به هر کرانه ٬ ترا یاد می کنم
نام خوش تو ورد زبان است روز و شب
با شعر عاشقانه ٬ ترا یاد می کنم
در لابلای دفتر اشعار دلکشم
با شعر و با ترانه ٬ ترا یاد می کنم
نقش رخت کشیده (مصور) به لوح دل
هم با زبان خامه ٬ ترا یاد می کنم

همه بیــــــدار شــــــــوید


همه بیــــــدار شــــــــوید
******
دل بـه درد امـد از اوضاع جهان می نا لم !
از جـــفای فلــک و جور زمان می نا لــم !
از ستمگاری بیـــداد گـــران مــی نــا لــــم!
از گـــران گــوشی ایـن بی خبران می نا لم!
طالب و داعش و امریکه و انگلیس یکیست!
مــن زخـوشبــاوری راهبــران !؟ می نا لم!
*****
مکر امریکه و نیرنگ فرنگ است امروز
روش و سیاست ایشان ٬ دورنگ است امروز
گاه با میـــیش و گهی یار پلنگ است امروز
میهنم پایـــگه و مـرکز جنگ است امـــروز
اجنبی ها همگی مطلب خــود می خـــواهنــد
وطنم غـــرقــه به خون است ازان می نا لم!
*****
قـوم با غیـرت و ایمـان همـه هـوشیـار شوید
خــبر از تــوتـــعه ی د شـمن مکــــار شـوید
خفـــته در خواب چرا ایـــد؟ همه بیدار شوید
متــحد گـــریــــد و از تفـــرقه بیـــزار شـوید
همــــه افغــــانید ٬با همـــ-دگر همکار شـوید
.وحــــدتی نیست درین کشور ٬ازان می نا لم!
*****..
بهــر حفـــظ شـرف وعـزت و ایمـان کوشید
در نجــات وطــن از چنگ لیمــان کــوشــید
در بـــراوردن ارمـــان شهـــیدان کــوشــید
پـی خــرسنــدی دلهــــای یتـــیمان کــوشـــید
همـــه اواره و در مـــا نــده بسی خانه بدوش
در پــی لقمــه نان انـــد ازان مــــی نــا لـم!
*****
اینــقدر مــردم مـــا بــی ســر و سامان تاکی
جماگی در بــدر و خـــوار و پـریشان تا کی
همــه مـا تمــزده در ســوک عـزیـزان تا کی
ایـن هـمـــه تفــرقـــه در ملت افغــان تـا کی
ای خـــــدا ! رحــم نما ! نا لـه و گریان تاکی
مـن (مصور) زغــم همـــوطنـــان مـی نـا لم
*****
نیک محمد مصـــور

می روم ای دوستان


میروم ای دوستان
********
می روم ای دوستان ٬ باچشم گریان می روم 
اخـر از پــیش شمـــا با اه و افغـان می روم 
از ازل با گــریه بکشادیم چشــم انـدر جهان

اخـر از دیـر فنـا بـا درد و ارمـان می روم
از عــدم بـا ارزوهــــا امــدم ســوی وجــود
عاقبت با نـامــرادی هــا ز دوران مـی روم
صـا نـع قـدرت مـرا از لطف انـسان افــرید
از جـفای دیـو و دد اخـر گـریـزان می روم
در سـرشت و فطـرتم ایین انس و الفت است
حسرتا ! کز دهشتی این وحشت استان می روم
روح قدسم گـرچه انـدر کسـوت اب و گــلم
با عــلوی همـتم تــاکــوی جـا نـان می روم
نیستم در قـید وبست حـرص همچون بردگان
از بساط تـن گـذشتم ٬ کـشور جـان مـی روم
انچه می بینـم کـنون زین بندگان زور و زر!
با (مصور) داد خواهان سوی سبحان می روم