تمــــــــــنا


تمــــــــــنا
کی باشد و کی ُ که باز ایم سویت ؟ چون سرمه کشم به دیده خاک کویت
تو چون گل خندان شوی از شادی و من* پــروانه صفت کنـم دمادم بویت
*****
لذت زندگی:
ان نیمه ی نان که بینوایی یابد ** وان جامه که کودک کدایی یابد
چون لذت فتحی است که اقلیمی را** لشکرشکنی ُ جهان کشایی یابد
*****
من وتو:
گیرم که ترا زچرخ ایوان گزرد ** گیرم که مرا ناله و افغان گزرد
ان دم که دهند ساغر مرگ به ما ُ **برکام من و تو تلخ یکسان گزرد.
رباعیات زیبا از :
انتخاب از دیوان اشعاراستاد خلیل الله خلیلی
شاعر بزرگ ودانشمند پر اوازه قرن *
***