غا فل نشسته ایم


غا فل نشسته ایم 
طوما ر عمر طی شد و غافل نشسته ایم *** در راه ارمیـــده چو منزل نسشته ایم
بالین زتیغ کرده و اسوده خفته ایم ........*** برموج تکیه کرده و غافل نشسته ایم 
موج وحباب تاج و کمر ازمحیط یافت ....*** ما همچنان به دامن ساحل نشسته ایم

مشکل روان شود به دوصد تیغ خون ما .*** از بس مبان مردم کاهـــل نشسته ایم
حیرت نگـــر که بــــر دم شمشیــر ابدار.*** در انتظار جلــوه ی قاتـــل نشسته ایم
از دیر و کعبه دیده ی امیدوار خویش ..*** پوشیده روز و شب به در دل نشسته ایم
غفلت بما چه ظـلم ازین بیشــتر کند !!! *** در دور چشـم مست تو غافل نشسته ایم
نومیــد از کشـاکش بحـر کرم نه ایــم ***(صایب)اگرچه تا مزه در گـل نشسته ایم